Sanctæ Mariæ Sabbato ~ Simplex
Scriptura: Sabbato infra Hebdomadam III post Octavam Pentecostes

Divinum Officium Divino Afflatu - 1954

06-16-2018

Ad Matutinum

Ante Divinum officium
Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ.
Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine, passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos.
Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam, Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Rito de entrada
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.
Ave, María, llena de gracia, el Señor es contigo, bendita Tú eres entre todas las mujeres, y bendito es el fruto de tu vientre, Jesús. Santa María, Madre de Dios, ruega por nosotros pecadores, ahora y en la hora de nuestra muerte. Amén.
Creo en Dios, Padre Todopoderoso, Creador del cielo y de la tierra.
Creo en Jesucristo, su único Hijo, Nuestro Señor: que fue concebido por obra y gracia del Espíritu Santo, nació de Santa María Virgen; padeció bajo el poder de Poncio Pilato, fue crucificado, muerto y sepultado: descendió a los infiernos, al tercer día resucitó de entre los muertos, subió a los cielos y está sentado a la derecha de Dios, Padre todopoderoso. Desde allí ha de venir a juzgar a los vivos y a los muertos.
Creo en el Espíritu Santo, la santa Iglesia católica, la comunión de los santos, el perdón de los pecados, la resurrección de la carne y la vida eterna. Amén.
℣. Señor, ábreme +︎ los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Invitatorium {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Dóminus tecum.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Dóminus tecum.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dóminus tecum.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Invitatorio {Antífona del Propio del Tiempo}
Ant. Alégrate, María, llena de gracia; * El Señor es contigo.
Ant. Alégrate, María, llena de gracia; * El Señor es contigo.
Venid, regocijémonos en el Señor; cantemos con júbilo las alabanzas de Dios, Salvador nuestro. Corramos a presentarnos ante su acatamiento, dándole gracias, y entonándole himnos con júbilo.
Ant. Alégrate, María, llena de gracia; * El Señor es contigo.
Porque el Señor es el Dios grande, y un rey más grande que todos los dioses. Porque en su mano tiene toda la extensión de la tierra, y suyos son los más encumbrados montes.
Ant. El Señor es contigo.
Suyo es el mar, y obra es de sus manos: y hechura de sus manos es la tierra. (de rodillas) Venid, pues, adorémosle, postrémonos: derramando lágrimas en la presencia del Señor que nos ha creado: Pues Él es el Señor Dios nuestro: y nosotros el pueblo a quien Él apacienta, y ovejas de su grey.
Ant. Alégrate, María, llena de gracia; * El Señor es contigo.
Hoy mismo, si oyereis su voz, guardaos de endurecer vuestros corazones, Como sucedió, dice el Señor, cuando provocaron mi ira, poniéndome a prueba en el desierto, en donde vuestros padres me tentaron, me probaron, y vieron mis obras.
Ant. El Señor es contigo.
Por espacio de cuarenta años estuve irritado contra esta generación, y dije: Siempre está descarriado el corazón de este pueblo. Ellos no conocieron mis caminos; por lo que juré airado que no entrarían en mi reposo.
Ant. Alégrate, María, llena de gracia; * El Señor es contigo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El Señor es contigo.
Ant. Alégrate, María, llena de gracia; * El Señor es contigo.
Hymnus {ex Proprio de Tempore}
Quem terra, pontus, sídera
Colunt, adórant, prædicant,
Trinam regéntem máchinam,
Claustrum Maríæ bájulat.

Cui luna, sol, et ómnia
Desérviunt per témpora,
Perfúsa cæli grátia,
Gestant puéllæ víscera.

Beáta Mater múnere,
Cujus supérnus ártifex
Mundum pugíllo cóntinens,
Ventris sub arca clausus est.

Beáta cæli núntio,
Fœcúnda sancto Spíritu,
Desiderátus géntibus,
Cujus per alvum fusus est.

Jesu, tibi sit glória,
Qui natus es de Vírgine,
Cum Patre et almo Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
Himno {del Propio del Tiempo}
Aquel a quien la tierra, el mar y las estrellas
veneran, adoran y anuncian;
el que gobierna cielos, tierra y abismos,
reside en el seno de María.

Al que el sol, la luna y todos los elementos
sirven en el tiempo, le llevan
las entrañas de una virgen
llena de gracia celestial.

¡Oh Madre dichosa! En el arca de su seno,
por un prodigio de la gracia,
se encierra el supremo Artífice
que en sus manos sostiene el orbe.

Dichosa aquella que al anuncio
del mensajero celestial fue fecundada
por el Espíritu Santo; por cuyo seno se nos dio
el deseado de todos los pueblos.

¡Oh Jesús, que naciste de la Virgen!,
gloria sea dada a Ti, en unión
con el Padre y el Espíritu Santo,
por los siglos sempiternos.
Amén.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Memor fuit in sǽculum.
Psalmus 104(1-15) [1]
104:1 Confitémini Dómino, et invocáte nomen ejus: * annuntiáte inter gentes ópera ejus.
104:2 Cantáte ei, et psállite ei: * narráte ómnia mirabília ejus.
104:3 Laudámini in nómine sancto ejus: * lætétur cor quæréntium Dóminum.
104:4 Quǽrite Dóminum, et confirmámini: * quǽrite fáciem ejus semper.
104:5 Mementóte mirabílium ejus, quæ fecit: * prodígia ejus, et judícia oris ejus.
104:6 Semen Ábraham, servi ejus: * fílii Jacob, elécti ejus.
104:7 Ipse Dóminus Deus noster: * in univérsa terra judícia ejus.
104:8 Memor fuit in sǽculum testaménti sui: * verbi, quod mandávit in mille generatiónes:
104:9 Quod dispósuit ad Ábraham: * et juraménti sui ad Isaac:
104:10 Et státuit illud Jacob in præcéptum: * et Israël in testaméntum ætérnum:
104:11 Dicens: Tibi dabo terram Chánaan, * funículum hereditátis vestræ.
104:12 Cum essent número brevi, * paucíssimi et íncolæ ejus:
104:13 Et pertransiérunt de gente in gentem, * et de regno ad pópulum álterum.
104:14 Non relíquit hóminem nocére eis: * et corrípuit pro eis reges.
104:15 Nolíte tángere christos meos: * et in prophétis meis nolíte malignári.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Memor fuit in sǽculum testaménti sui Dóminus Deus noster.
Salmos con lecturas {Antífonas del Salterio del Tiempo correspondiente}
Nocturn I.
Ant. El Señor Dios nuestro se acuerda.
Salmo 104(1-15) [1]
104:1 Alabad al Señor e invocad su Nombre; * predicad entre las naciones sus admirables obras.
104:2 Entonadle himnos al son de instrumentos; * referid todas sus maravillas.
104:3 Gloriaos en su santo Nombre; * alégrese el corazón de los que van en busca del Señor.
104:4 Buscad al Señor, y permaneced firmes, * buscad incesantemente su rostro.
104:5 Acordaos de las maravillas que hizo, * de sus prodigios y de las sentencias que han salido de su boca.
104:6 ¡Oh vosotros, descendientes de Abrahán, siervos suyos, * hijos de Jacob, sus escogidos!
104:7 Él es el Señor Dios nuestro, * cuyos juicios son conocidos en toda la tierra.
104:8 Nunca jamás ha puesto en olvido su alianza, * aquella palabra que dijo para miles de generaciones,
104:9 La promesa hecha a Abrahán * y su juramento a Isaac;
104:10 Juramento que confirmó a Jacob como una ley, * y a Israel con un pacto sempiterno,
104:11 Diciendo: A ti te daré la tierra de Canaán, * como lote de tu heredad.
104:12 Y esto, cuando Jacob * y sus hijos eran en corto número,
104:13 Poquísimos y extranjeros en la misma tierra, * y pasaban a menudo de una nación a otra y de un reino a otro pueblo.
104:14 No permitió que nadie los molestase; * antes, por amor a ellos castigó a los reyes:
104:15 Guardaos de tocar a mis ungidos; * no maltratéis a mis profetas.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El Señor Dios nuestro se acuerda de su alianza eternamente.
Ant. Auxit Dóminus.
Psalmus 104(16-27) [2]
104:16 Et vocávit famem super terram: * et omne firmaméntum panis contrívit.
104:17 Misit ante eos virum: * in servum venúmdatus est Joseph.
104:18 Humiliavérunt in compédibus pedes ejus, ferrum pertránsiit ánimam ejus * donec veníret verbum ejus.
104:19 Elóquium Dómini inflammávit eum: * misit rex, et solvit eum; princeps populórum, et dimísit eum.
104:21 Constítuit eum dóminum domus suæ: * et príncipem omnis possessiónis suæ:
104:22 Ut erudíret príncipes ejus sicut semetípsum: * et senes ejus prudéntiam docéret.
104:23 Et intrávit Israël in Ægýptum: * et Jacob áccola fuit in terra Cham.
104:24 Et auxit pópulum suum veheménter: * et firmávit eum super inimícos ejus.
104:25 Convértit cor eórum ut odírent pópulum ejus: * et dolum fácerent in servos ejus.
104:26 Misit Móysen, servum suum: * Aaron, quem elégit ipsum.
104:27 Pósuit in eis verba signórum suórum: * et prodigiórum in terra Cham.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Auxit Dóminus pópulum suum: et firmávit eum super inimícos ejus.
Ant. Dios hizo.
Salmo 104(16-27) [2]
104:16 Hizo venir el hambre sobre la tierra * y destruyó todo sustento de pan.
104:17 Envió delante de los suyos a un varón, * a José, vendido por esclavo.
104:18 Al cual afligieron, oprimiendo sus pies con grillos; un puñal atravesó su alma, * hasta cuando se cumplió su vaticinio,
104:19 Y la palabra del Señor lo acreditó. * El rey dio orden para que le soltaran; lo puso en libertad este potentado de los pueblos.
104:21 Lo hizo dueño de su casa * y gobernador de todos sus dominios,
104:22 Para que comunicase su sabiduría a sus príncipes, * y enseñase prudencia a sus ancianos.
104:23 Entonces entró Israel en Egipto, * y fue Jacob a vivir como peregrino en la tierra de Cam.
104:24 Y Dios multiplicó su pueblo sobremanera, * y lo hizo más poderoso que sus enemigos.
104:25 Permitió que el corazón de éstos cambiara, de suerte que cobrasen ojeriza a su pueblo de Israel, * y urdiesen tramas contra sus siervos.
104:26 Mas envió a Moisés, siervo suyo, * y a Aarón, a quien había elegido.
104:27 Les dio poderes para hacer milagros * y obrar prodigios en la tierra de Cam.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Dios hizo a su pueblo muy fecundo, más poderoso que sus enemigos.
Ant. Edúxit Deus.
Psalmus 104(28-45) [3]
104:28 Misit ténebras, et obscurávit: * et non exacerbávit sermónes suos.
104:29 Convértit aquas eórum in sánguinem: * et occídit pisces eórum.
104:30 Édidit terra eórum ranas: * in penetrálibus regum ipsórum.
104:31 Dixit, et venit cœnomyía: * et cínifes in ómnibus fínibus eórum.
104:32 Pósuit plúvias eórum grándinem: * ignem comburéntem in terra ipsórum.
104:33 Et percússit víneas eórum, et ficúlneas eórum: * et contrívit lignum fínium eórum.
104:34 Dixit, et venit locústa, et bruchus, * cujus non erat númerus:
104:35 Et comédit omne fænum in terra eórum: * et comédit omnem fructum terræ eórum.
104:36 Et percússit omne primogénitum in terra eórum: * primítias omnis labóris eórum.
104:37 Et edúxit eos cum argénto et auro: * et non erat in tríbubus eórum infírmus.
104:38 Lætáta est Ægýptus in profectióne eórum: * quia incúbuit timor eórum super eos.
104:39 Expándit nubem in protectiónem eórum: * et ignem ut lucéret eis per noctem.
104:40 Petiérunt, et venit cotúrnix: * et pane cæli saturávit eos.
104:41 Dirúpit petram et fluxérunt aquæ: * abiérunt in sicco flúmina;
104:42 Quóniam memor fuit verbi sancti sui: * quod hábuit ad Ábraham, púerum suum.
104:43 Et edúxit pópulum suum in exsultatióne, * et eléctos suos in lætítia.
104:44 Et dedit illis regiónes géntium: * et labóres populórum possedérunt:
104:45 Ut custódiant justificatiónes ejus, * et legem ejus requírant.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Edúxit Deus pópulum suum in exsultatióne, et eléctos suos in lætítia.
Ant. Dios sacó.
Salmo 104(28-45) [3]
104:28 Envió tinieblas y todo lo oscureció; * no faltó a ninguna de sus palabras.
104:29 Convirtió en sangre sus aguas, * y mató los peces.
104:30 Su tierra pululaba de ranas * hasta en la alcoba de los mismos reyes.
104:31 Habló y vino toda casta de moscas * y de mosquitos por todo el territorio.
104:32 En lugar de agua hacía llover en su tierra granizo * y llamas de fuego abrasador.
104:33 Con lo que abrasó sus viñedos e higuerales, * y destrozó los árboles del país.
104:34 Habló y vinieron enjambres innumerables * de langosta y oruga;
104:35 Y se comieron toda la hierba de los prados, * y cuantos frutos había en los campos.
104:36 Hirió de muerte a todos los primogénitos de aquella tierra, * las primicias de su virilidad.
104:37 Y sacó a Israel cargado de oro y plata, * sin que hubiese un enfermo en todas sus tribus.
104:38 Se alegró Egipto con su salida, * por causa del gran temor que le causaban.
104:39 Extendió una nube que los cubriese, * e hizo que de noche los alumbrase como fuego.
104:40 Pidieron de comer, y les envió codornices; * y los sació con pan del cielo.
104:41 Hendió la peña, y brotaron aguas, * corrieron ríos en aquel desierto.
104:42 Porque tuvo presente su santa palabra, * que diera a Abrahán, siervo suyo.
104:43 Y así sacó a su pueblo lleno de gozo, * y a sus escogidos colmados de júbilo.
104:44 Y les dio el país de los gentiles, * y los hizo disfrutar de las haciendas de los pueblos,
104:45 A fin de que guardasen sus mandamientos * y observasen y cumpliesen su ley.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Dios sacó a su pueblo con alegría, a sus escogidos con gritos de júbilo.
Ant. Salvávit eos Dóminus.
Psalmus 105(1-15) [4]
105:1 Confitémini Dómino, quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia ejus.
105:2 Quis loquétur poténtias Dómini, * audítas fáciet omnes laudes ejus?
105:3 Beáti, qui custódiunt judícium, * et fáciunt justítiam in omni témpore.
105:4 Meménto nostri, Dómine, in beneplácito pópuli tui: * vísita nos in salutári tuo:
105:5 Ad vidéndum in bonitáte electórum tuórum, ad lætándum in lætítia gentis tuæ: * ut laudéris cum hereditáte tua.
105:6 Peccávimus cum pátribus nostris: * injúste égimus, iniquitátem fécimus.
105:7 Patres nostri in Ægýpto non intellexérunt mirabília tua: * non fuérunt mémores multitúdinis misericórdiæ tuæ.
105:7 Et irritavérunt ascendéntes in mare, * Mare Rubrum.
105:8 Et salvávit eos propter nomen suum: * ut notam fáceret poténtiam suam.
105:9 Et incrépuit Mare Rubrum, et exsiccátum est, * et dedúxit eos in abýssis sicut in desérto.
105:10 Et salvávit eos de manu odiéntium: * et redémit eos de manu inimíci.
105:11 Et opéruit aqua tribulántes eos: * unus ex eis non remánsit.
105:12 Et credidérunt verbis ejus: * et laudavérunt laudem ejus.
105:13 Cito fecérunt, oblíti sunt óperum ejus: * et non sustinuérunt consílium ejus.
105:14 Et concupiérunt concupiscéntiam in desérto: * et tentavérunt Deum in inaquóso.
105:15 Et dedit eis petitiónem ipsórum: * et misit saturitátem in ánimas eórum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salvávit eos Dóminus propter nomen suum.
Ant. El Señor los salvó.
Salmo 105(1-15) [4]
105:1 Alabad al Señor porque es bueno, * porque es eterna su misericordia.
105:2 ¿Quién podrá contar las obras del poder del Señor, * y pregonar todas sus alabanzas?
105:3 Bienaventurados los que observan la ley, * y practican en todo tiempo la virtud.
105:4 Acuérdate, ¡oh Señor!, de nosotros, según tu benevolencia para con tu pueblo; * visítanos por medio de tu salvador,
105:5 A fin de que gocemos los bienes de tus escogidos, y participemos de la alegría de tu pueblo, * y te gloríes en aquellos a quienes miras como herencia tuya.
105:6 Hemos pecado como nuestros padres, * nos hemos portado injustamente, hemos cometido mil maldades.
105:7 Nuestros padres en Egipto no comprendieron tus maravillas; * no conservaron la memoria de tu misericordia.
105:7 Te irritaron cuando iban a entrar en el mar, * en el mar Rojo.
105:8 Mas el Señor los salvó por honor de su Nombre, * para demostrar su poder.
105:9 Dio una voz contra el mar Rojo, y éste quedó seco al momento: * y los condujo por medio de aquellos abismos como por tierra firme.
105:10 Y los sacó salvos de las manos de aquellos que los aborrecían, * y los rescató de la mano de sus enemigos.
105:11 Sepultó en el agua a sus opresores, * no quedó de ellos ni siquiera uno.
105:12 Entonces dieron crédito a las palabras del Señor, * y cantaron sus alabanzas.
105:13 Mas bien pronto echaron en olvido sus obras, * y no esperaron su consejo y amorosa providencia.
105:14 Y en el desierto desearon con ansia los manjares de Egipto; * y tentaron a Dios en el desierto.
105:15 Les otorgó lo que pidieron, * y los hartó hasta el alma.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El Señor los salvó por amor de su nombre.
Ant. Oblíti sunt Deum.
Psalmus 105(16-31) [5]
105:16 Et irritavérunt Móysen in castris: * Aaron, sanctum Dómini.
105:17 Apérta est terra, et deglutívit Dathan: * et opéruit super congregatiónem Abíron.
105:18 Et exársit ignis in synagóga eórum * flamma combússit peccatóres.
105:19 Et fecérunt vítulum in Horeb * et adoravérunt scúlptile.
105:20 Et mutavérunt glóriam suam * in similitúdinem vítuli comedéntis fænum.
105:21 Oblíti sunt Deum, qui salvávit eos, * qui fecit magnália in Ægýpto, mirabília in terra Cham: terribília in Mari Rubro.
105:23 Et dixit ut dispérderet eos: * si non Móyses, eléctus ejus, stetísset in confractióne in conspéctu ejus:
105:24 Ut avérteret iram ejus ne dispérderet eos: * et pro níhilo habuérunt terram desiderábilem:
105:25 Non credidérunt verbo ejus, et murmuravérunt in tabernáculis suis: * non exaudiérunt vocem Dómini.
105:26 Et elevávit manum suam super eos: * ut prostérneret eos in desérto:
105:27 Et ut deíceret semen eórum in natiónibus: * et dispérgeret eos in regiónibus.
105:28 Et initiáti sunt Beélphegor: * et comedérunt sacrifícia mortuórum.
105:29 Et irritavérunt eum in adinventiónibus suis: * et multiplicáta est in eis ruína.
105:30 Et stetit Phínees, et placávit: * et cessávit quassátio.
105:31 Et reputátum est ei in justítiam: * in generatiónem et generatiónem usque in sempitérnum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Oblíti sunt Deum qui salvávit eos.
Ant. Se olvidaron de Dios.
Salmo 105(16-31) [5]
105:16 Irritaron en los campamentos a Moisés, * y a Aarón, el consagrado al Señor.
105:17 Se abrió la tierra y se tragó a Datán, * y sepultó la facción de Abirón.
105:18 Se encendió fuego en su reunión, * y las llamas devoraron a los pecadores.
105:19 Hicieron un becerro en Horeb, * y adoraron aquella estatua fundida.
105:20 Y trocaron su Dios, que era su gloria, * por una figura de becerro que come heno.
105:21 Se olvidaron de Dios que los había salvado, * que había obrado tan grandes cosas en Egipto, tantas maravillas en la tierra de Cam, cosas tan terribles en el mar Rojo.
105:23 Trató, pues, de acabar con ellos; * pero intercedió Moisés, siervo suyo, al momento del estrago,
105:24 A fin de aplacar su ira para que no los exterminase. * Despreciaron una tierra envidiable.
105:25 No dieron crédito a sus palabras, murmuraron en sus tiendas, * no quisieron escuchar la voz del Señor.
105:26 Y alzó el Señor su mano contra ellos, * para dejarlos tendidos en el desierto,
105:27 Y dispersar su linaje entre las naciones, * y esparcirlos por varias regiones.
105:28 Y se consagraron a Baal Fegor, * y comieron de los sacrificios de los muertos.
105:29 Y provocaron su ira con sus invenciones idolátricas, * y estalló contra ellos grandísimo estrago.
105:30 Pero se levantó Finés, y le aplacó, * y cesó la mortandad.
105:31 Lo cual le fue reputado como justicia, * de generación en generación eternamente.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Se olvidaron de Dios, su salvador.
Ant. Cum tribularéntur.
Psalmus 105(32-48) [6]
105:32 Et irritavérunt eum ad aquas contradictiónis: * et vexátus est Móyses propter eos: quia exacerbavérunt spíritum ejus.
105:33 Et distínxit in lábiis suis: * non disperdidérunt gentes, quas dixit Dóminus illis.
105:35 Et commísti sunt inter gentes, et didicérunt ópera eórum: et serviérunt sculptílibus eórum: * et factum est illis in scándalum.
105:37 Et immolavérunt fílios suos, * et fílias suas dæmóniis.
105:38 Et effudérunt sánguinem innocéntem: * sánguinem filiórum suórum et filiárum suárum, quas sacrificavérunt sculptílibus Chánaan.
105:39 Et infécta est terra in sanguínibus, et contamináta est in opéribus eórum: * et fornicáti sunt in adinventiónibus suis.
105:40 Et irátus est furóre Dóminus in pópulum suum: * et abominátus est hereditátem suam.
105:41 Et trádidit eos in manus géntium: * et domináti sunt eórum qui odérunt eos.
105:42 Et tribulavérunt eos inimíci eórum, et humiliáti sunt sub mánibus eórum: * sæpe liberávit eos.
105:43 Ipsi autem exacerbavérunt eum in consílio suo: * et humiliáti sunt in iniquitátibus suis.
105:44 Et vidit, cum tribularéntur: * et audívit oratiónem eórum.
105:45 Et memor fuit testaménti sui: * et pœnítuit eum secúndum multitúdinem misericórdiæ suæ.
105:46 Et dedit eos in misericórdias * in conspéctu ómnium qui céperant eos.
105:47 Salvos nos fac, Dómine, Deus noster: * et cóngrega nos de natiónibus:
105:47 Ut confiteámur nómini sancto tuo: * et gloriémur in laude tua.
105:48 Benedíctus Dóminus, Deus Israël, a sǽculo et usque in sǽculum: * et dicet omnis pópulus: Fiat, fiat.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Cum tribularéntur vidit Dóminus: et audívit oratiónem eórum.
Ant. El Señor miró.
Salmo 105(32-48) [6]
105:32 Asimismo irritaron al Señor en las aguas de Contradicción; * y padeció Moisés por culpa de ellos. Porque habían perturbado su espíritu,
105:33 Como lo manifestó claramente con sus labios. * Tampoco exterminaron las naciones que les había mandado el Señor.
105:35 Antes, se mezclaron con los gentiles, e imitaron sus malas costumbres; y dieron culto a sus ídolos; * y fue para ellos un tropiezo.
105:37 E inmolaron sus hijos * e hijas a los demonios.
105:38 Derramaron la sangre inocente, * la sangre de sus hijos y de sus hijas, que sacrificaron a los ídolos de Canaán.
105:39 Quedó la tierra profanada con tanta sangre, y contaminada con sus obras; * y se prostituyeron a los ídolos, hechuras suyas.
105:40 Por lo que se encendió la saña del Señor contra su pueblo, * y abominó su heredad.
105:41 Y los entregó en poder de las naciones, * y cayeron bajo el dominio de aquellos que los aborrecían.
105:42 Fueron tratados duramente por sus enemigos, bajo cuya mano fueron humillados. * Muchas veces los libró Dios.
105:43 Ellos lo exasperaban con sus designios; * y fueron abatidos por causa de sus iniquidades.
105:44 Los miró el Señor cuando estaban atribulados, * y oyó su oración.
105:45 Se acordó de su alianza, * y le pesó, y los trató según su gran misericordia.
105:46 E hizo que fuesen objeto de compasión * para con todos los que los tenían cautivos.
105:47 Sálvanos, ¡oh Señor, Dios nuestro!, * y recógenos de entre las naciones,
105:47 Para que confesemos tu santo Nombre, * y nos gloriemos en cantar tus alabanzas.
105:48 Bendito sea el Señor Dios de Israel por los siglos de los siglos. * Y responderá todo el pueblo: ¡Amén! ¡Amén!
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El Señor miró su angustia y escuchó sus oraciones.
Ant. Clamavérunt ad Dóminum.
Psalmus 106(1-14) [7]
106:1 Confitémini Dómino quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia ejus.
106:2 Dicant qui redémpti sunt a Dómino, quos redémit de manu inimíci: * et de regiónibus congregávit eos:
106:3 A solis ortu, et occásu: * ab aquilóne, et mari.
106:4 Erravérunt in solitúdine in inaquóso: * viam civitátis habitáculi non invenérunt.
106:5 Esuriéntes, et sitiéntes: * ánima eórum in ipsis defécit.
106:6 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum erípuit eos.
106:7 Et dedúxit eos in viam rectam: * ut irent in civitátem habitatiónis.
106:8 Confiteántur Dómino misericórdiæ ejus: * et mirabília ejus fíliis hóminum.
106:9 Quia satiávit ánimam inánem: * et ánimam esuriéntem satiávit bonis.
106:10 Sedéntes in ténebris, et umbra mortis: * vinctos in mendicitáte et ferro.
106:11 Quia exacerbavérunt elóquia Dei: * et consílium Altíssimi irritavérunt.
106:12 Et humiliátum est in labóribus cor eórum: * infirmáti sunt, nec fuit qui adjuváret.
106:13 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum liberávit eos.
106:14 Et edúxit eos de ténebris, et umbra mortis: * et víncula eórum disrúpit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Clamavérunt ad Dóminum et de necessitátibus eórum liberávit eos.
Ant. Clamaron al Señor.
Salmo 106(1-14) [7]
106:1 Alabad al Señor, porque es bueno, * porque es eterna su misericordia.
106:2 Que lo digan aquellos que fueron redimidos por el Señor, a los cuales rescató del poder del enemigo, * y que ha recogido de las regiones,
106:3 Del oriente y del poniente; * del norte y de la parte del mediodía.
106:4 Anduvieron errantes por la soledad, por lugares áridos, * sin hallar camino para llegar a alguna ciudad donde albergarse.
106:5 Hambrientos y sedientos, * iba desfalleciendo ya su espíritu.
106:6 Pero clamaron al Señor en su tribulación, * y los sacó de sus angustias.
106:7 Y los encaminó por la vía recta, * para que llegasen a la ciudad en que debían habitar.
106:8 Glorifiquen al Señor por su misericordia * y por sus maravillas en favor de los hijos de los hombres.
106:9 Porque sació al alma sedienta; * colmó de bienes al alma hambrienta.
106:10 Libró a los que yacían entre tinieblas y sombras de muerte, * cautivos en la aflicción y entre cadenas.
106:11 Mas porque contradijeron las palabras de Dios y despreciaron los designios del Altísimo,
106:12 Fue abatido su corazón con los trabajos; * quedaron sin fuerzas; y no hubo quién los socorriese.
106:13 Pero clamaron al Señor viéndose atribulados, * y los libró de sus angustias.
106:14 Y los sacó de las tinieblas y sombras de la muerte; * y rompió sus cadenas.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Clamaron al Señor, y los arrancó de la tribulación.
Ant. Ipsi vidérunt.
Psalmus 106(15-30) [8]
106:15 Confiteántur Dómino misericórdiæ ejus: * et mirabília ejus fíliis hóminum.
106:16 Quia contrívit portas ǽreas: * et vectes férreos confrégit.
106:17 Suscépit eos de via iniquitátis eórum: * propter injustítias enim suas humiliáti sunt.
106:18 Omnem escam abomináta est ánima eórum: * et appropinquavérunt usque ad portas mortis.
106:19 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum liberávit eos.
106:20 Misit verbum suum, et sanávit eos: * et erípuit eos de interitiónibus eórum.
106:21 Confiteántur Dómino misericórdiæ ejus: * et mirabília ejus fíliis hóminum.
106:22 Et sacríficent sacrifícium laudis: * et annúntient ópera ejus in exsultatióne.
106:23 Qui descéndunt mare in návibus, * faciéntes operatiónem in aquis multis.
106:24 Ipsi vidérunt ópera Dómini, * et mirabília ejus in profúndo.
106:25 Dixit, et stetit spíritus procéllæ: * et exaltáti sunt fluctus ejus.
106:26 Ascéndunt usque ad cælos, et descéndunt usque ad abýssos: * ánima eórum in malis tabescébat.
106:27 Turbáti sunt, et moti sunt sicut ébrius: * et omnis sapiéntia eórum devoráta est.
106:28 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum edúxit eos.
106:29 Et státuit procéllam ejus in auram: * et siluérunt fluctus ejus.
106:30 Et lætáti sunt quia siluérunt: * et dedúxit eos in portum voluntátis eórum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ipsi vidérunt ópera Dei et mirabília ejus.
Ant. Contemplaron.
Salmo 106(15-30) [8]
106:15 Glorifiquen al Señor por su misericordia * y por sus maravillas a favor de los hijos de los hombres.
106:16 Porque quebrantó las puertas de bronce * e hizo pedazos los cerrojos de hierro.
106:17 Los recogió del camino de su iniquidad; * pues por sus maldades habían sido abismados.
106:18 Llegó su alma a aborrecer todo alimento, * y llegaron hasta las puertas de la muerte.
106:19 Pero clamaron al Señor al verse atribulados, * y los libró de sus angustias.
106:20 Envió su palabra y los sanó, * y los salvó de su perdición.
106:21 Glorifiquen al Señor por su misericordia * y por sus maravillas, a favor de los hijos de los hombres.
106:22 Y ofrézcanle éstos, sacrificios de alabanza, * y celebren con júbilo sus obras.
106:23 Los que surcan el mar con naves, * para negociar en medio de tantas aguas,
106:24 Ésos han visto las obras del Señor * y sus maravillas en lo profundo del mar.
106:25 Habló y sopló el viento tempestuoso, * y se encresparon las olas.
106:26 Suben hasta los cielos, y bajan hasta los abismos. * En medio de estas angustias desfallecía su alma.
106:27 Llenos de turbación vacilaban como ebrios, * y se desvaneció toda su sabiduría.
106:28 Pero clamaron al Señor en la tribulación * y los sacó de sus angustias.
106:29 Cambió el huracán en viento suave, * y se calmaron las olas del mar.
106:30 Se regocijaron viendo el mar sosegado; * y el Señor los condujo al puerto deseado.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Contemplaron las obras de Dios y sus maravillas.
Ant. Vidébunt recti.
Psalmus 106(31-43) [9]
106:31 Confiteántur Dómino misericórdiæ ejus: * et mirabília ejus fíliis hóminum.
106:32 Et exáltent eum in ecclésia plebis: * et in cáthedra seniórum laudent eum.
106:33 Pósuit flúmina in desértum: * et éxitus aquárum in sitim.
106:34 Terram fructíferam in salsúginem: * a malítia inhabitántium in ea.
106:35 Pósuit desértum in stagna aquárum: * et terram sine aqua in éxitus aquárum.
106:36 Et collocávit illic esuriéntes: * et constituérunt civitátem habitatiónis.
106:37 Et seminavérunt agros, et plantavérunt víneas: * et fecérunt fructum nativitátis.
106:38 Et benedíxit eis, et multiplicáti sunt nimis: * et juménta eórum non minorávit.
106:39 Et pauci facti sunt: * et vexáti sunt a tribulatióne malórum, et dolóre.
106:40 Effúsa est contémptio super príncipes: * et erráre fecit eos in ínvio, et non in via.
106:41 Et adjúvit páuperem de inópia: * et pósuit sicut oves famílias.
106:42 Vidébunt recti, et lætabúntur: * et omnis iníquitas oppilábit os suum.
106:43 Quis sápiens et custódiet hæc? * et intélleget misericórdias Dómini.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vidébunt recti et lætabúntur, et intéllegent misericórdias Dómini.
Ant. Los rectos lo ven.
Salmo 106(31-43) [9]
106:31 Glorifiquen al Señor por su misericordia * y por sus maravillas a favor de los hijos de los hombres.
106:32 Y ensalcen su gloria en la congregación del pueblo, * y alábenlo en el consejo de los ancianos.
106:33 El Señor convirtió los ríos en páramos, * y en aridez los manantiales de agua;
106:34 La tierra fructífera en salinas, * por causa de la malicia de sus habitantes.
106:35 Convirtió el desierto en un país de estanques de aguas, * y la tierra seca en manantiales de agua.
106:36 Y estableció en ella a los hambrientos; * y fundaron ciudades para morar.
106:37 Sembraron los campos, plantaron viñas * y produjeron abundantes frutos.
106:38 Y los bendijo el Señor, y se multiplicaron sobremanera; * y acrecentó sus ganados.
106:39 Y menguaron, * y fueron abatidos con trabajos y dolores.
106:40 Cayó el desprecio sobre los príncipes, * y los hizo andar errantes por lugares desiertos, donde no había senda alguna.
106:41 Y levantó al pobre de la miseria, * y multiplicó las familias como rebaños de ovejas.
106:42 Verán estas cosas los justos y se llenarán de gozo, * y a toda iniquidad se le cerrará su boca.
106:43 ¿Quién es sabio para conservar estas cosas, * y comprender la misericordia del Señor?
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Los rectos lo ven y se alegran y comprenden la misericordia del Señor.
℣. Exáltent Dóminum in ecclésia plebis.
℟. Et in cáthedra seniórum laudent eum.
℣. Aclamen al Señor en la asamblea del pueblo.
℟. Alábenlo en el consejo de los ancianos.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Précibus et méritis beátæ Maríæ semper Vírginis et ómnium Sanctórum, perdúcat nos Dóminus ad regna cælórum. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. Por las preces y los méritos de la Bienaventurada siempre Virgen María y de todos los Santos, el Señor nos conduzca a la unión de su divino Hijo. Amén.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Nos cum prole pia benedícat Virgo María. Amen.

Lectio 1
De libro primo Regum
1 Reg 16:1-3
1 Dixítque Dóminus ad Samuélem: Usquequo tu luges Saul, cum ego projécerim eum ne regnet super Israël? Imple cornu tuum óleo et veni, ut mittam te ad Isai Bethlehemítem; provídi enim in fíliis ejus mihi regem.
2 Et ait Samuel: Quómodo vadam? áudiet enim Saul et interfíciet me. Et ait Dóminus: Vítulum de arménto tólles in manu tua et dices: Ad immolándum Dómino veni.
3 Et vocábis Isai ad víctimam, et ego osténdam tibi quid fácias, et unges quemcúmque monstrávero tibi.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Peccávi super númerum arénæ maris, et multiplicáta sunt peccáta mea: et non sum dignus vidére altitúdinem cæli præ multitúdine iniquitátis meæ: quóniam irritávi iram tuam,
* Et malum coram te feci.
℣. Quóniam iniquitátem meam ego cognósco: et delíctum meum contra me est semper, quia tibi soli peccávi.
℟. Et malum coram te feci.
℣. Dígnate, Señor, dar la bendición.
Bendición. La bienaventurada Virgen María nos bendiga en unión de su divino Hijo. Amén.

Lectura 1
Del Libro Primero de los Reyes.
1 Sam 16:1-3
1 Dijo Yahvé a Samuel: “¿Hasta cuándo vas a estar llorando por Saúl, después que Yo lo he rechazado para que no reine sobre Israel? Llena tu cuerno de aceite y vete. Voy a enviarte a Jesé, de Belén, porque he visto entre sus hijos un rey para mí.”
2 Samuel replicó: “¿Cómo voy a ir? Se enterará Saúl y me matará.” Respondió Yahvé: “Lleva contigo una becerra y di: He venido a sacrificar a Yahvé.
3 Invitarás a Jesé al sacrificio y Yo te indicaré lo que tienes que hacer, y me ungirás a aquel que Yo te diga.”
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Yo he pecado, y mis pecados se han multiplicado, llegando a ser más numerosos que las arenas del mar; y a causa de la multitud de mis iniquidades no soy digno de mirar a lo alto, hacia el cielo: porque he excitado tu cólera,
* Y he cometido la maldad en tu presencia.
℣. Porque yo reconozco mi maldad, y delante de mí tengo siempre mi pecado, porque contra ti sólo he pecado.
℟. Y he cometido la maldad en tu presencia.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ipsa Virgo Vírginum intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.

Lectio 2
1 Reg 16:4-7
4 Fecit ergo Samuel sicut locútus est ei Dóminus, venítque in Béthlehem, et admiráti sunt senióres civitátis occurréntes ei dixerúntque: Pacificúsne est ingréssus tuus?
5 Et ait: Pacíficus: ad immolándum Dómino veni: sanctificámini, et veníte mecum ut ímmolem. Sanctificávit ergo Isai et fílios ejus et vocávit eos ad sacrifícium.
6 Cumque ingréssi essent, vidit Eliab et ait: Num coram Dómino est Christus ejus?
7 Et dixit Dóminus ad Samuélem: Ne respícias vultum ejus neque altitúdinem statúræ ejus, quóniam abjéci eum, nec juxta intúitum hóminis ego júdico; homo enim videt ea quæ parent, Dóminus autem intuétur cor.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Exaudísti, Dómine, oratiónem servi tui, ut ædificárem templum nómini tuo:
* Bénedic et sanctífica domum istam in sempitérnum, Deus Israël.
℣. Dómine, qui custódis pactum cum servis tuis, qui ámbulant coram te in toto corde suo.
℟. Bénedic et sanctífica domum istam in sempitérnum, Deus Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Bénedic et sanctífica domum istam in sempitérnum, Deus Israël.
℣. Dígnate, Señor, dar la bendición.
Bendición. La Virgen de las vírgenes interceda por nosotros delante del Señor. Amén.

Lectura 2
1 Sam 16:4-7
4 Hizo Samuel lo que Yahvé le había ordenado y se fue a Belén. Salieron temblando a su encuentro los ancianos de la ciudad y le preguntaron: “¿Es de paz tu venida, vidente?”
5 Samuel respondió: “De paz. He venido a sacrificar a Yahvé. Purificaos y venid conmigo al sacrificio.” Purificó a Jesé y a sus hijos y los invitó al sacrificio.
6 Cuando ellos se presentaron, vio a Eliab y se dijo: “Sin duda está ante Yahvé su ungido.”
7 Pero Yahvé dijo a Samuel: “No mires su apariencia ni su gran estatura, pues Yo lo he descartado. No es como ve el hombre, pues el hombre ve las apariencias, pero Yahvé ve el corazón.”
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Oíste, oh Señor, la oración de tu siervo, permitiéndome que edificara un templo para gloria de tu nombre:
* Bendice y santifica para siempre esta casa, oh Dios de Israel,
℣. Señor, que guardas el pacto con tus siervos, que andan en tu presencia con todo su corazón.
℟. Bendice y santifica para siempre esta casa, oh Dios de Israel.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Bendice y santifica para siempre esta casa, oh Dios de Israel.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Per Vírginem matrem concédat nobis Dóminus salútem et pacem. Amen.

Lectio 3
Sermo sancti Bernárdi Abbátis
De Verbis Apocalypsis cap. 12, Signum magnum
Veheménter quidem nobis, dilectíssimi, vir unus et múlier una nocuére; sed, grátias Deo, per unum nihilóminus virum et mulíerum unam ómnia restaurántur, nec sine magno fǽnore gratiárum. Neque enim sicut delíctum, ita et donum; sed excédit damni æstimatiónem benefícii magnitúdo. Sic nimírum prudentíssimus et clementíssimus ártifex, quod quassátum fúerat, non confrégit, sed utílius omníno refécit, ut vidélicet nobis novum formáret Adam ex véteri, Hevam transfúnderet in Maríam.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
℣. Dígnate, Señor, dar la bendición.
Bendición. Por la Virgen Madre nos conceda el Señor la salud y la paz. Amén.

Lectura 3
Sermón de S. Bernardo, Abad.
Sobre el cap. 12 del Apocalipsis.
Inmenso fue el daño, carísimos, que nos causaron un varón y una mujer; pero, gracias a Dios, igualmente por un varón y por una mujer se restaura todo, y no sin grande aumento de gracias. Porque no fue el don como había sido el débito: sino que excede en gran manera al daño, la grandeza del beneficio. Así, el prudentísimo y clementísimo Artífice no quebrantó el vaso que estaba hendido, sino que lo rehizo tan sabia y perfectamente, que del viejo Adán formó el nuevo y transfundió a Eva en María.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

Te Deum
A ti, oh Dios, alabamos: * a ti, oh Señor, te confesamos.
A ti, Padre Eterno, * reconoce y venera toda la tierra;
A ti todos los Ángeles, * a ti los cielos y todas las Potestades;
A ti los Querubines y Serafines, * claman sin cesar:
Reverencia Santo, Santo, Santo * el Señor Dios de los ejércitos.
Llenos están los cielos y la tierra * de la Majestad de tu gloria.
A ti el glorioso coro * de los Apóstoles,
A ti la venerable muchedumbre * de los Profetas,
A ti alaba el numeroso ejército * de los Mártires.
A ti la Iglesia santa * confiesa por toda la redondez de la tierra:
Por Padre * de inmensa majestad;
Y que debe ser adorado * tu verdadero y único Hijo;
Y también el Espíritu Santo * consolador.
Tú, oh Cristo, * eres Rey de la gloria.
Tú, el Hijo sempiterno * del Padre.
Reverencia Tú, para rescatarnos * te hiciste hombre, y no tuviste a menos encerrarte en el seno de una Virgen.
Tú, destruido el imperio de la muerte, * abriste a los fieles el reino de los cielos.
Tú estás sentado a la diestra de Dios, * en la gloria del Padre.
Y de allí creemos * que vendrás a juzgarnos.
El siguiente verso se dice de rodillas.
Por esto te suplicamos socorras a tus siervos, * a quienes con tu sangre preciosa redimiste.
Haz que en la eterna gloria * seamos del número de tus santos.
Salva, Señor, a tu pueblo, * y bendice a tu herencia.
Y gobiérnalos, * y ensálzalos para siempre.
Todos los días * te bendecimos.
Reverencia, como es costumbre Y alabamos tu nombre en los siglos, * y en los siglos de los siglos.
Dígnate, Señor, conservarnos * sin pecado en este día.
Ten, Señor, piedad de nosotros; * sí, ten de nosotros piedad.
Descienda, Señor, tu misericordia sobre nosotros, * pues pusimos en ti nuestra esperanza.
En ti, Señor, esperaré: * nunca seré confundido.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
El resto se omite, salvo que Laúdes se haga aparte.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Concéde nos fámulos tuos, quǽsumus, Dómine Deus, perpétua mentis et córporis sanitáte gaudére: et, gloriósa beátæ Maríæ semper Vírginis intercessióne, a præsénti liberári tristítia, et ætérna pérfrui lætítia.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio del Tiempo}
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Te pedimos, Señor, que nosotros, tus siervos, gocemos siempre de salud de alma y cuerpo; y, por la intercesión gloriosa de Santa María, la Virgen, líbranos de las tristezas de este mundo, y concédenos las alegrías del cielo.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.
Post Divinum officium

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help